Vol van de zenuwe zat ik te wachten tot ik met de bus richting centraal leiden kon gaan.

Zat al om Half zeven in de woonkamer bij mijn ouders thuis. raar mens ben ik toch ook heb toch al vaker gereisd en ook alleen, maar nog nooit was ik zo nerveus. en waarom?

Alles is toch goed gegaan, bus was op tijd, kon gelijk instappen voor schiphol en daar was ik ook binnen no time.

maar toen moest ik gaan inchecken en dat was dus een heel ander verhaal.

had een e-ticket en daarmee kan je dus niet aan de balie mee inchecken nee dat moet via een machiene, dan toets je je vlucht nummer in en dan komt er een boarding pas uit. nou niet dus, en ook via het inscanen van mijn paspoort kreeg ik de melding ' geen ticket beschikbaar.

mmmm zou het dan toch ergens fout gegaan zijn? maar ik was gelukkig niet de enigste die het niet voor elkaar kreeg dus met hulp van een grond stewardes kreeg ik dan toch mijn boarding pas. toen naar de balie om mijn koffer af te geven, waar ik nog allerlei vragen moest beantwoorden i.v.m de duikspullen die ik bij me had. en toen ben ik bij Starbuck een lekker kopje koffie gaan drinken met een grotte mufifin, en toen waren de zenuwe ook weg.

na nog wat rond gekeken te hebben in de shopsen mezelf op een lekker luchtje had getrakteerd ging ik richting de vertrekhal. toen ik door de douane liep, ging het rode lampje brand. raar dat doet ie anders nooit, en werd ik uitvoerig gefouileerd, dat mens ging zelf met dr vingers lang en achter de beugel van mijn beha, en zelf aan de voorzijde werd gevoeld. maar ja hoort erbij. met dank aan Alberto Stegeman :-((

de vlucht naar charle de gaule ging soepel, en toen we daar geland waren stond er bij de deur een stewardess te wachten met de ticket voor de vervolg vlucht, echt netjes geregeld.

toen kon ik instappen op air mauritius, mocht boven in zitten, en helmaal vooraan, nou geen aanrader, want met dat brede achter werk van mij paste ik maar net in de stoel, maar zat wel krap hoor. ook van de entertainment set heb ik geen gebruik kunnen maken die stond bij mij in storing, geen filmpje kunnen zien, en dat op een vlucht van 12 uur. tja en omdat ik zo krapzat ook niet lekker kunnen slapen, en dan is het een hele lange vlucht. maar ik heb het overleeft.

toen ik s'morgens om acht uur( vijf uur europatijd)aan kwam bij het hotel was mijn kamer nog niet klaar. maar de schoonmaak zou er maar een uurtje over doen en dan moch ik erin, terwel normaal gesproken de incheck om twee uur is. Nou ik was daar erg blij me want was best wel gesloopt van de reis.

tijdens het wachten kreeg ik een kannetje koffie van het hotel en een mandje met vers gebaken broodjes, mm heerlijk. om half tien kon ik dan eindelijk mijn kamer in en ben toen gelijk mijn bed ingedoken, maar wel de wekker gezet. na vier uurtjes slapen werd ik nog voor de wekker waker. heb toen mijn badpak aan getrokken en ben toen heerlijk op het strand gaan liggen.

een wat is het hier mooi, en dan ook nog bediening op het strand, echt pure verwenerij.

rond half vijf begon het al donker te worden en ben ik maar weer richting mijn kemer gegaan.

en wat hoorde ik er werd gitaar gespeeld bij de presendentieel villa, wat dus naast mijn kamer ligt. en wat bleek er ging iemand trouwen, echt harstike leuk ik heb de bruid nog gezien die was bezig met een foto sessie op het strand, daarna hadden ze in de tuin een dinner. tja zeg nou eens eerlijk wat is er nu romantischer dan trouwen op een tropisch strand, zwijmel zwijmel.

en ik ik ging slapen met het geluid van de golven en de gitaar op de achtergrond.