Met het fluiten van de vogeltjes werd ik s'ochtens wakker. Lekker geslapen midden in de bossen van de veluwe. ook Lenie was al op, samen een bakje koffie gedaan en gelezen.

Niet snel daarna stonden ook de heren op en gingen we een broodje eten. Na dat de vaat gedaan was ben ik samen met Theo naar de receptie gegaan om een fiets te huren. Ikhad een leuk fietsje uit gezocht , hebnog even geoefend op het rijden daar van, en dat ging gelukkig goed. Bij de caravan stonden Lenie en Stefan ons al op te wachten. Er werd mij verteld dat Lenie het tempo aan zal geven van het fietsen, en dat het maar 8 Km was tot de Ginkelse heide. Nou een makkie dacht ik., Nou daar had ik me flink op verkeken Lenie had vlink de vaart erin en ik moest aardig doortrappen om ze bij te houden.Met een conditie van niks fietste ikeal hijgend en puffendachter ze aanaf. De fiets zou versnellingen hebben, maar ik zag geen knopje zitten en dacht 'tuurlijk dat hebik heb weer, een fiets zonder versnellingen'. Halverwege de rit moesten we eenstevige helling op, volle goedemoed begon ik aan de klim, maar halver wegenviel mijn fiets zo goed als stil, en zat er niks anders meer op dan aftestappen, en de klim lopend voort te zettenmaar gaan lopen, Theo en Lennie Stefan die bleef dan naast me fietsen maar ik had liever dat ie ook gewoon door reed. Toen ie tegen mij zei dat ik de versnelling op een lagere stand had moeten zetten, zei ik tegen hem äls dat had gekunt, er zit geen knopje op om hem in een ander versnelling te zetten'. Toen werd er mij medegedeelt, dat je moet draaien om hem in een andere versnelling te zetten. Op dat moment kon ik wel door de grond zakken. Aan de andere kant had de verhuurdeer het ook wel kunnen zeggen dat het een draaiversnelling was. Toen ik eindelijk boven was ben ik maar weer op de fiets geklomen en heb wat met de versnellingen gespeeld en toen ging het ineens stukken beter. het was nog maar een klein stukje naar de Ginkelese heide, en we zaggen de vliegtuigen al vliegen. We parkeerde de fietsen tegen een boom en liepen naarde droppings zone. De eerst lading paruchitisten werden toen net gedropt. wat een gaaf gezicht was dat, twintig a dertig man tegelijk uit zo'n vliegtuig, en dan drie van die kisten achter elkaar. heel bijzonder. Ook stonder er allemaal standjes, die spullen verkochten over de slag bij Arnhem, model vliegtuigjes, shirtjes, uniformen uit de tweede oorlog etc.

Ik heb bij de engelse luchtmacht drie polo's gokocht , en ook nog een flesherdenkingsbier. het etiket was van het jubilieum jaar 2009 toen was het precies 65 jaar geleden dat deze operatie plaats vond. ook stond er een MIG tentoon gesteld,de jonge bezoekers mochten erin zitten en mochten op de foto. al met al een hele bijzonder dag.

Na een paar uur hier door gebracht te hebben zijn we weer op de fiets geklomen en zijn we naar het centrum van ede gefiets, dit was maar 4 km. Toen we in het centrum van Ede waren hebben we nog een beetje geshopt, en dat is zeker voorr herhaling vatbaar. Wat een leuk en gezelig winkel centrum is het daar, en er was ook nog eens markt.

Ook kwamen we nog een schotse fanfare tegen, of hoe je dat ook noemt, die speelde op doedelzak marsmuziek. tot groot genoegen van Theo.

Toen was het weer tijd om terug te gaan naar de camping, en fiets route van zo'n 10 km.

Ik kan je wel vertellen dat toen we eindelijk weer terug waren op de camping dat mijn blouse helemaal doorweekt was van het zweet, en ik riep dat ik nooit meer zou gaan fietsen, en zeker niet gaan wandelen. ik was kapot, ben dan ook helemaal niet gewend om hele einden te wandelen en te fietsen. totaal gereden Km 24

Maar na dat ik frisgedoucht wasen wat gedronken had kon ik er wel weer tegen. Sávons zijn we in een plaatselijke restaurantje gaan eten, en ook dat was een geslaagde avond. Ook mocht ik de Scienic besturen, zodat mijn gastheren en vrouw een lekker borreltje konden drinken bij de maaltijd. Na het eten zijn we nog een stukje de heide opgelopen en naar het brullen van de herten te luisteren, nu waren ze een stuk dichterbij dan de vorige avond.

Na een kwartiertje zijn we weer terug gegan naar de caravan waar na ik moe maar voldaan naar bed ben gegaan, het was me het dagje wel.